به گزارش روابط عمومی شرکت اب منطقه ای کهگیلویه و بویراحمد، برای اولین بار در سال 1992 در کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل در ریودوژانیرو برزیل، پیشنهاد نامگذاری روزی به نام "روز جهانی آب" مطرح شد که هدف از این موضوع، ترویج و آگاهسازی مردم درباره آب از طریق پخش و اشاعه نشریات، برگزاری سمینارها، کنفرانسها و نمایشگاهها است.
به اعتقاد اعضای حاضر در این کنفرانس، روز جهانی آب "روز توجه عموم مردم به مسائل حیاتی آب " است و بر همین اساس سازمان ملل متحد دهه 2005 تا 2015 میلادی را " دهه بین المللی آب " با عنوان " آب برای زندگی " نامیده است..
این دهه با هدف جهانی "تمرکز بیشتر روی موضوعات مربوط به آب" آغاز شده که تلاش برای استفاده از مشارکت زنان در فعالیتهای توسعه مرتبط با آب و همکاری در همه سطوح برای دستیابی به اهداف مربوط به آب در اعلامیه هزاره و برنامه نشست جهانی توسعه پایدار در ژوهانسبورگ را شامل میشد.
از سال 1993، هر سال یک شعار جدید درباره مسائل حیاتی و حساس آن زمان برگزیده میشود تا فعالیتهای جامعه بر پایه آن شعار شکل گیرد. از سال 1994 تاکنون عنوانهای ویژه روزهای جهانی آب به ترتیب زیر بوده است:
:1994 آب و دغدغههای همگانی؛
1995: آب و زنان؛
1996: آب و شهرهای تشنه؛
1997: آب جهان، آیا کافیست؟؛
1998: آب زیرزمینی، گنجینه پنهان؛
1999: همه در پایین دست رودخانهها زندگی میکنند؛
2000: آب برای قرن 21؛
2001: آب برای سلامت؛
2002: آب برای توسعه؛
2003: آب برای آینده؛
2004: آب و بلایا؛
2005: آب برای زندگی؛
2006: آب و فرهنگ؛
2007: سازگاری با کم آبی؛
2008: آب و سلامت؛
2009: آب های مشترک، فرصتهای مشترک؛
2010: آب پاک برای جهان سالم؛
2011 : آب برای شهرها: پاسخ به چالش شهرنشینی؛
2012: آب و امنیت غذایی ؛
2013: آب در هر مکان برای همگان با همکاری های بین المللی ؛
2014: آب و انرژی؛
2015 : آب و توسعه پایدار ؛
2016: آب و مشاغل.
2017: "پساب، طلای خاکستری”
رشد جمعیت و افزایش سرانه مصرف از یکسو و توسعه روز افزون فعالیت های صنعتی و کشاورزی از سوی دیگر موجب گردیده است تا منابع ابی به طور فزاینده ای در جهان کاهش پیدا کند. گرچه اب به عنوان یکی از منابع تجدید شونده به شمار می آید ؛ اما خاصیت تجدید شوندگی این منبع تا زمانی کارساز خواهد بود که میزان برداشت از منابع آبی با نرخ جایگزینی آن همخوانی داشته باشد. در برخی از نقاط جهان میزان استفاده از اب از میزان آبی که به طور طبیعی سالانه جایگزین می گردد بیشتر است. حدود یک سوم از جمعیت جهان در مناطقی زندگی می کنند که دچار تنش ابی متوسط تا زیاد می باشند. بنا به پیش بینی انجام شده ، در سال 2025 به میزان 8/1 میلیارد نفر در جهان در مناطقی زندگی می کنند که دچار کمبود مطلق اب هستند و در این سال دو سوم جمعیت جهان در کشورهای دارای تنش ابی زندگی می کنند( UNEP 2007).
حجم کل اب موجود در زمین 4/1 میلیارد کیلومتر مکعب تخمین زده شده است که از این میزان 97 درصد سهم آب شور اقیانوسها و دریاهاست. حجم آب شیرین موجود در کره زمین 35 میلیون کیلومتر مکعب براورد شده است که بخش اعظم آن به صورت یخهای قطبی است و یا در آبهای زیر زمینی دور از دسترس بشر قرار دارد. مصارف گوناگون بشر از منابع اب موجب گردیده است که سالانه میزان قابل ملاحظه ای از آب در دسترس، به گونه ای غیر قابل استفاده گردد و به صورت فاضلاب وارد چرخه اب گردد. باز چرخانی این حجم عظیم از فاضلاب خود نیازمند انرژی ، فناوری ، تصفیه بیولوژیکی و یا رقیق سازی با اب است.
واقع شدن ایران در ناحیه خشک و نیمه خشک و به دنبال آن معضل کم آبی، بروز خشکسالی های متوالی و افت منابع آب سطحی و زیرزمینی سبب شده مسئله استفاده مجدد از فاضلاب تصفیه شده به طور جدی مطرح باشد. در این راستا اختصاص و تزریق آب خارج شده از چرخه مصرف به جنبه های مختلف استفاده مجدد از پساب، راهکاری درجهت توسعه پایدار و حفاظت از منابع آب می باشد و به عنوان یک اقدام اساسی جهت صیانت از منابع آبی کشور ضروریست. البته در راستای تحقق این هدف می بایست جنبه های مختلف کاربرد پساب مورد ارزیابی قرار گیرد و از نگاهی تک بعدی که فاکتور های مختلف را پوشش نمی دهد اجتناب کرد.(احرامپوش, محمدحسن؛ هادی زارعی محمودآبادی و عذرا دهقانی فیروزآبادی، ۱۳۹۲، بررسی استفاده مجدد از پساب در راستای توسعه پایدار).
پساب یا فاضلاب به بازماندهها و دورریزیهای عمدتاً مایع محلی، شهری یا صنعتی گفته میشود. شیوه گردآوری و دورریزی آن در هر منطقه، بسته به آگاهی محلی نسبت به محیط زیست فرق میکند. سیستمهای فاضلاب برای جمعآوری آبهای سطحی و یا فاضلابهای صنعتی در مجتمعهای بزرگ صنعتی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، چون نفوذ سیالات به عمق خاک میتواند ضربه جبران ناپذیری را به پایهها و تاسسیات زیر زمینی وارد نماید. فاضلاب شهری معمولاً فاضلاب ترکیبی یا فاضلاب بهداشتی را حمل کرده و آن را در یک تصفیه خانه، تصفیه میکند. فاضلاب تصفیه شده از طریق نهرهای فاضلاب تخلیه میشود. فاضلاب تولید شده در مناطقی که به سیستمهای فاضلاب متمرکز دسترسی ندارند بر سیستمهای فاضلاب در محل تکیه میکنند. این فاضلابها به طور معمول یک گندانبار، زهکشی تخلیهٔ فاضلاب و یک بخش اختیاری تصفیه در محل دارند.
پساب یا گندآب زیر مجموعهای از فاضلاب است که از مدفوع و ادرار تشکیل شده است اما اغلب به معنی هر نوع فاضلابی استفاده میشود. فاضلاب، شامل محصولات خانگی، شهری یا زبالههای مایع صنعتی است که معمولاً از طریق یک لوله یا فاضلاب (بهداشتی یا ترکیبی) و گاهی اوقات در یک مخزن فاضلاب دفع میشود.
خوردگی، زنگ زدگی و آلودگی خاک از مهمترین دلایل جمعآوری آب و فاضلابهای صنعتی است. لوله و اتصالات پلی اتیلن با خواص ضدخوردگی و مقاومت در برابر انواع مواد شیمیائی راه حل مناسبی برای جمعآوری و انتقال سیالات فاضلابی است. سیستم فاضلاب یک زیر ساخت شامل لولهها، پمپها، غربال و کانالها و... میباشد، که برای انتقال فاضلاب از منشأ خود به نقطهای برای تصفیه یا دفع نهایی استفاده میشود. به غیر از گندانبار که تصفیه را در محل انجام میدهند، انواع دیگری از تصفیه فاضلاب نیز وجود دارد. مجرای فاضلاب، سامانه جا به جایی زیرزمینی پساب و فاضلاب برای دفع بهداشتی و ایمن یا تصفیه است.
ما در جهانی زندگی می کنیم که کمبود آب همواره به عنوان یک موضوع اساسی، مطرح بوده است. کمبودی که هر ساله بیشتر میشود. در حال حاضر بسیاری از افراد کشورهای در حال توسعه از آب کافی برای برآوردن نیازهای اصلی خود مانند شرب، حمام و پخت و پز، محروم است.
ایران به عنوان یکی از کشورهای خاورمیانه با کاهش منابع آب تجدیدشـونده مواجـه بـوده و بـه عنـوان یکـی از سیاسـتهـای اقتصادی اجتماعی دولت جمهوری اسلامی ایران بر استفاده بهینه از منابع تجدیدپذیر؛ به ویژه بازچرخانی و استفاده مجدد آب، تغذیـه آبهای زیرزمینی و استفاده مجدد از فاضلابهای انسانی و صنعتی تصفیه شده در امورکشاورزی و سایر فعالیتها تاکید شـده اسـت. در این راستا وزارت نیرو به استناد ماده (1 (قانون توزیع عادلانه آب و با توجه به اصل مدیریت یکپارچه منابع آب، مـسوولیت تـصمیم گیری درباره تخصیص و نحوه بهره برداری مناسب از پسابهای پالایش شـده شـهری و صـنعتی و هـمچنـین آبهـای برگـشتی از مصارف کشاورزی، به عنوان منابع جدید آب، شرکت های آب منطقه ای را موظف نموده تا در چارچوب نظام تخصیص آب و سایر مقررات ذیربط نسبت به تهیه و تدوین برنامه های مناسب بهره برداری از این منابع آب اقدام و برای استفاده مجدد از آب های بازیافتی در واحدهای بزرگ صنعتی، کشاورزی، شرکتهای آب و فاضلاب شهری و روستایی و سایر مصرف کنندگان عمده، تمهیـدات لازم را در نظر بگیرند.
انسان از گذشته های دور و نامعلوم، آبهای برگشتی و فاضلابها را در کشاورزی مورد استفاده قرار داده است. اطلاعات موجـود نشان میدهد که در قرن دهم هجری، فاضلاب در حومه شهر اصفهان برای کشاورزی مورد اسـتفاده قـرار گرفتـه اسـت. در قـدیم استفاده از فاضلاب عمدتا با انگیزه حاصلخیزکردن اراضی کاربرد داشته، در صورتیکه در حال حاضر کمبود آب انگیزه اصلی محسوب میشود. اولین تصفیه خانه شهری به روش لجن فعال و با ظرفیت 480 مترمکعب در روز در سال1340 در منطقه صـاحبقرانیه سـاخته شد. دومین تصفیه خانه فاضلاب شهری کشور در سال 1352 به روش برکه تثبیت در فولاد شهر اصفهان احداث گردیـد. هـم اکنـون اغلب شهرهای بزرگ کشور دارای سامانه جمع آوری و تصفیه فاضلاب بوده و یا در مرحله مطالعه و یا اجرای آن میباشند. در حال حاضر در سطح کشور، به ویژه در حواشی شهرهای بزرگ و مراکز استان ها مناطق وسیعی با پـسابهـا، آبهـای برگـشتی و روانابهای شهری آبیاری میشوند.
نتیجه آن است که: در راستای مدیریت بهینه منابع آب و دستیابی به وضع مطلوب در آینده، اقداماتی همچون مدیریت تقاضا و افزایش آگاهی های اجتماعی، اجرای طرحهای توسعه منابع آب، مهار آب های خروجی از کشور، استفاده از آبهای برگشتی، مدیریت عرضه، افزایش بهره وری آب، کاهش بیلان منفی مخازن زیرزمینی، اولویت بندی مصارف و کاهش آلودگی منابع آب ضروری است تا توانایی تأمین نیازهای آبی ایجاد شود.